Νέα ξεκινήματα

Νέα ξεκινήματα

«Από μικρά ξεκινήματα έρχονται μεγάλες αλλαγές»

«Αυτό που αποκαλούμε ξεκίνημα είναι συχνά το τέλος. Και το τέλος είναι μια αρχή. Το τέλος είναι το σημείο απ’ όπου ξεκινάμε»

Δύο από τα πολλά, γνωστά, αποφθέγματα για το νέο ξεκίνημα, τη νέα αρχή. Τι υποδηλώνει όμως στ’ αλήθεια μια νέα αρχή στη ζωή μας;

Ένας νέος χρόνος; Μια καινούργια σχολική χρονιά; Μια νέα δουλειά; Μια νέα σχέση; Μια νέα φάση ζωής; Μια νέα αντίληψη; Μια νέα πραγματικότητα; 

Η ζωή μας, από την γέννηση ως τον θάνατό μας, περιλαμβάνει πολλά νέα ξεκινήματα, αν και τα περισσότερα απ’ αυτά δεν τα αντιλαμβανόμαστε ως τέτοια. Συνήθως ονοματίζουμε ως νέα ξεκινήματα τις περιόδους μετά από ηχηρά ως και τραυματικά γεγονότα της ζωής μας, όπως ένα διαζύγιο, μια αναπάντεχη ή αναγκαστική αλλαγή καριέρας, την συνταξιοδότησή μας, μια ασθένεια δική μας ή δικού μας ανθρώπου, τον θάνατο δικού μας ανθρώπου. Άρα συνδέουμε τη νέα αρχή με κάτι «κακό» που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας, με κάτι που τουλάχιστον μας δυσκόλεψε ή και που μπορεί να μας πλήγωσε βαθιά. Προσβλέπουμε στο νέο ξεκίνημα μια λύτρωση ή και μια «άφεση αμαρτιών». Σ’ αυτό το ξεκίνημα εναποθέτουμε ελπίδες για μια ζωή καλύτερη, χωρίς τις προηγούμενες δυσκολίες, χωρίς πόνο, με περισσότερη χαρά, επιτυχία, αγάπη, προσοχή για τον εαυτό μας και τους άλλους, εργατικότητα, και άλλα τέτοια. Τη στολίζουμε – τη νέα αρχή – με θέλω, όνειρα, προσδοκίες. Συχνά φαντασιωνόμαστε καταστάσεις, οραματιζόμαστε τον εαυτό μας λίγο ή πολύ καιρό μετά να κάνουμε ή να είμαστε ή να έχουμε αυτό που τώρα, σ’ αυτό το τέλος που βιώνουμε, λείπει.

Ένας άσπρος καμβάς για να γράψουμε ή να ζωγραφίσουμε ότι θέλουμε εμείς. Κάποιες φορές το καταφέρνουμε. Τις περισσότερες όμως, διαλέγουμε τα ίδια πινέλα, τα ίδια χρώματα, και ζωγραφίζουμε τα  ίδια σχέδια, γράφουμε τις ίδιες λέξεις. Κι αυτό, γιατί αν και όλα τα οραματιστήκαμε, δε φροντίσαμε μια μικρή αλλά σημαντική παράμετρο. Την ουσιαστική αλλαγή μέσα μας. Αν δε δούμε τι μας οδήγησε σ’ ένα διαζύγιο, με τον ίδιο, γνώριμο τρόπο θα σχετιστούμε και με το νέο σύντροφο μας; Αν δεν αντιληφτούμε γιατί «χάλασε» η καριέρα μας, σε ποιες βάσεις θα χτίσουμε μια νέα; Αν δε «διαβάσουμε» τι κρύβεται πίσω από την ασθένεια που μας ταλαιπώρησε, πως θα βαδίσουμε με υγεία την υπόλοιπη ζωή μας. Αν δεν κατανοήσουμε την βεβαιότητα του θανάτου, πως θα ζήσουμε με ουσία; Ένα νέο ξεκίνημα λοιπόν δεν επιτυγχάνεται μόνο με αλλαγή προσώπων, καταστάσεων, χώρων, δεδομένων. «Απαιτεί» μια βαθιά, ουσιαστική εσωτερική αλλαγή, μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας: τις ανάγκες μας, τις καταπιεσμένες επιθυμίες ή τους θυμούς μας, τα χαρίσματα και τις δυσκολίες μας, τους τρόπους που σχετιζόμαστε, τις ανασφάλειές μας, τα όνειρά μας, κ.ο.κ. Αλλιώς αυτό που θα προκύψει θα είναι απλά μια αλλαγή προσώπων, καταστάσεων, χώρων, δεδομένων και όχι μια ουσιαστική νέα αρχή.

Ωριμάζοντας και γνωρίζοντας τον εαυτό μας σε βάθος ανακαλύπτουμε τα «εργαλεία» διαχείρισης και αξιοποίησης μικρότερων ή μεγαλύτερων κρίσεων που προκύπτουν στη ζωή μας. Από την πολύ δύσκολη οικονομική και κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα που εδώ και καιρό βιώνουμε στη χώρα μας ως την απόρριψη από έναν φίλο ή αγαπημένο. Επιπλέον, ξεχωρίζουμε καλύτερα τις δυνατότητες που έχουμε ή μας δίνονται για νέα ξεκινήματα, μικρά ή μεγάλα. Γνωρίζοντας τον εαυτό μας, γνωρίζουμε τη δύναμή μας και γνωρίζοντάς την μπορούμε να την αξιοποιήσουμε για ουσιαστικά και θετικά για την εξέλιξη του εαυτού και της ζωή μας ξεκινήματα.

(φωτογραφία: Ginny)

Logo Ειρήνη Ντάκου
Ψυχολόγος

Συμβουλευτική – Ψυχοθεραπεία
Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Λέλας Καραγιάννη 18
163 42, Άνω Ηλιούπολη
Αθήνα

Newsletter

Γίνετε συνδρομητές
στο newsletter μας